Wijn weib en papegaaien

Vanochtend behoorlijk vroeg opgestaan, voor ons doen dan althans, want we moeten vandaag een aardig stuk rijden, wel zo'n 354km volgens meneer Googlemaps, die ons tot dusver nog niet in de steek heeft gelaten en aardig nauwkeurig is.
We gaan op weg naar Martinborough een kleine 80 km boven Wellington wat het uiterste zuidpuntje van het noordelijk eiland van Nieuw-zeeland op het zuidelijk halfrond is. Bent u er nog?
Het is best een mooie rit door bergen en stukken laagland met veel koeien en schapen. We komen ook nog door een prachtige kloof van een paar kilometer lengte waar het erg druk is vanwege het mooie weer en iedereen een beetje verkoeling zoekt bij de rivier.
Onderweg hebben we nog een stop bij een wildlife park vlakbij Masterton.
Nou ja wildlife? Zo veel wildlife is er niet in Nieuw-zeeland, behalve dan veel soorten vogels hier en daar een wild zwijn of een verdwaald hert.
Het wildpark bestaat dan ook voornamelijk uit vogels, een aantal palingen en een paar kiwi's waaronder een albino exemplaar ( geen familie van Heino ) .
We zijn net te laat om het voeren van de palingen mee te maken, maar we zien nog wel een paar flinke exemplaren van bijna een meter rondzwemmen.
Na bezichtiging van allerlei papegaaien en wat daar op lijkt, op naar het restaurant voor koffie en een broodje. Gelukkig genoeg plaats op het terras dus lekker buiten zitten en wachten op de broodjes. Als die komen wordt het ineens heel druk op ons tafeltje want tegelijk met de broodjes arriveren 3 Kaka's; een soort papagaai en dus ook een giga snavel, die hebben besloten dat het ook voor hen lunchtijd is en dat wij daar best wat aan mogen bijdragen. We snappen nu ook waarom het zo rustig is op het terras .
Gelijk dus maar naar binnen verhuisd om verder te lunchen en te zien hoe het de andere slachtoffers vergaat die lekker rustig buiten willen eten.  Nou dat gaat dus net als bij ons: binnen een paar tellen zijn ze geheel genezen van het buiten lunchen.
We vervolgen de rit naar Martinborough waar we een B&B hebben bij Polly en Chris: zij Engels en hij Australiër; beiden zo tegen de 70.
Chris is gepensioneerd wijnmaker en heeft zijn zaak net verkocht aan iemand die er een beetje een zooitje van maakt en ook nog niet allles betaald heeft, kortom ( of anyway, zoals we een keer of 76 horen ) hij is er niet blij mee.
Vrouw Polly lult de oren van je kop, maar is heel aardig en heeft de zaak aardig onder controle; inclusief Chris. Nadat we het wel en wee van de 3 katten hebben doorgenomen gaan we naar de stad, nou ja stadje dus, om te eten in het plaatselijke restaurant annex hotel.Het ziet eruit alsof het zo uit het voormalige Wilde Westen van Amerika komt qua bouwstijl, maar binnen wel allemaal keurig en ze bereiden ook nog een goede Sirloin en Scotch steak en dat is toch ook wel lekker. De volgende morgen aantreden voor ontbijt en wat een ontbijt. We hebeme10 soorten vers fruit aarbeien perzik ananas bessen meloen etc etc. heerlijk. Op tafel staan ook nog 8 verschillende soorten honing en 12 verschillende soorten jam. Allemaal homemade en het meeste homegrown. Gelukkig hebben we daar nog verse croissants en broodjes bij en diverse sapjes kortom een ontbijtje voor de hele dag.
We hebben een paar fietsen gehuurd om een tocht door de wijnvelden en olijvenboomgaarden te maken en dan hier en daar wat te proberen van lokale brouwsels.
We vinden 10.30 toch wel wat vroeg om aan de drank te gaan dus stappen we af bij de oijvenboomgaard waar een aardige mevrouw ons tekst en uitleg geeft over het wie wat waar en waarom van de olijven uit Nieuw-zeeland en we proeven ook de verschillende soorten en jaargangen olijfolie op een stukje brood. Het gaat net als met wijn elke soort en elke jaargang heeft zijn eigen smaak afhankelijk van hoeveel zon en regen er is geweest.
Ook voegen ze aan de olie nog extra kruiden toe om ze nog geschikter te maken voor speciale toepassingen zoals vis of vlees . We hebben olie met : lemon vanilla kurkuma mushrooms thym en nog meer kruiden waarvan ik de naam inmiddels vergeten ben .
Na het kopen van een flesje olie gaan we verder kijken want de fietsenverhuurder heeft er ook voor gezorgd dat eronderweg nog een lunch klaar staat bij een winery.
Op naar de winery waar we dan gelijk wat kunnen innemen .Helaas het innemen is wat lastig want door de regering en vergunningen en nog meer toestanden mag hij , de eigenaar dus , een soort verdwaalde boskabouter, ons geen glas wijn schenken maar als  wenu een fles nemen en dan bij het huisje naast de wijngaard gaan zitten dat een ander adres heeft kan het allemaal net wel. Afijn wij met een fles Pinot gris en onze lunch naar het huisje en daar op het balkon in de zon heerlijk zitten lunchen met zalm mosselen stokbrood druiven en een lekkere fles wijn en daarna nog chocolaatjes als toetje.
We mogen de fles wijn niet betalen want er mag geen drank verkocht worden maar gelukkig mogen we wel de servicekosten betalen die ongeveer, bijna, precies even hoog zijn als de kosten van een fles wijn ! Rara politiepet.
s'Avonds nog bij onze gastheer en vrouw uitgenodigd voor een glas wijn en wat kaasjes.
De wijn een Pinot heeft hij zelf gemaakt in 2004 en daar heeft hij nog wat flessen van liggen. Niets mis mee met zo'n oud wijntje, gevolg is wel dat het dinner er een beetje bij in schiet want na al de drank en kaas hebben we weinig zin meer om nog te gaan eten.