Back toe de bergen

Na een paar dagen aan de kust van de pacific gezeten te hebben , gaan we aan boord van onze prachtige Koreaanse Korando om te vertrekken naar debergen met name Mt Cook.
Een ritje van ongeveer 330 km waarbij we het zuider eiland dwars oversteken .
We zijn daar al eerder in de buurt geweest maar zaten toen net aan de andere kant van de bergketen en van daaruit was het niet mogelijk om even bij Cook te gaan kijken simpelweg omdat er geen weg naartoe gaat tenzij je 300 km om wilt rijden , dus dat hebben we toen maar even overgeslagen.
Het rijden hier is trouwens toch wel ietsje anders dan wij kaaskoppen gewend zijn , die Kiwi's doen de dingen net iets anders.
Ze rijden links het stuur zit rechts dus in het begin stap je nog wel eens in en denkt , verrek ze hebben mijn stuur gejat , tot je naast je kijkt , oja.
De statehighways, zoals die hier heten, zijn onze snelwegen alleen zijn die hier allemaal 2 baans behalve in de buurt van Auckland daar zijn een paar stukjes 4 baans. Je mag nergens harder dan 100 km, wat op een hele hoop plekken toch nog best aan de hoge kant is, vooral op bochtige en bergachtige wegen waar een weldenkend mens niet harder als 60 zou gaan mag je gewoon 100 al wordt het leven dan wel spannender , de kans dat het korter wordt is ook ruim aanwezig.
De meeste bruggen, en dat zijn er heel veel in dit land vol bergen, rivieren en meren zijn maar 1 baans.
Daar wordt ruim van te voren voor gewaarschuwd, maar het blijft uitkijken want het is niet altijd overzichtelijk en achteruit rijden met het stuur links is ook weer een kunst apart als je een tegenligger hebt op een brugje 1 baans 500 meter lang.
Gelukkig is het over het algemeen erg rustig op de weg dus wel goed te doen.
We zijn dus op weg naar Mt Cook, de hoogste berg van Nieuw-Zeeland met zijn 3721 meter.
Hij was nog een stukje hoger, maar ergens in de jaren 90 is er een stuk van 14 meter van de top afgebroken, maar het blijft een hele klim.
Er is een heel museum onder aan de berg in een soort dorp bestaande voornamelijk uit hotels en onderkomens voor het personeel bestaand uit een soort barakken. Er is zelfs een school voor kinderen van het personeel.
In het museum kan je de hele geschiedenis van het bergbeklimmen in deze omgeving zien van zo rond 1830 tot heden met prachtige foto's en de oude uitrusting daarbij.
Wat ook opvalt is als je in de boeken kijkt dat er vanaf 1830 elk jaar wel 1 of meerdere doden vallen tijdens al de klimpartijen en dan zijn het zeker niet alleen domme toeristen maar vaak ook ervaren alpinisten die door slecht weer , domme pech ,of verkeerde inschattingen om het leven kwamen op de berg.
We wagen ons dan ook niet aan enorme klimpartijenbehalve het stoepje bij de voordeur van ons verblijf ter plaatse.
We hebben zoals in ons roadbook al vermeld stond een luxe appertment, waarbij we zelfs een bubbelbad aantreffen waarin we dus ff lekker gebubbeld hebben.
Dat ging een stuk beter dan de vorige keer toen we een half appartement onder water hebben gezet , dit keer bleef alles binnen boord.
s'Avond .gegeten in een chique hotel met nog wel 200 anderen voornamelijk Jappaners .
Lekker was het wel allemaal , van sushi, krab, garnaal, zalm, diverse soorten schelpjes tot een hele dierentuin voor het hoofdgerecht en daarna een hele bakkerij aan toetjes.
Met een volle buik en een schoongebubbeld velletje op tijd de mand in want morgen excursie naar de gletcher.
Om 9.00 verzamelen geblazen bij de bus die ons met nog wat volk naar de gletcher zal brengen.
Gekleed in trui lange broek en een warm waterdicht jack denken we dat we dat wel redden.
Een aantal medereizigers denkt dat het ook wel in korte broek, t-shirt en op teenslippers kan , de gids brengt hun op ander gedachten. We gaan varen op een meer met smeltwater van de gletcher met een temperatuur van 2a3 graden het waait over gletcher en het lijkt ook te gaan regenen.
Nadat de meute toch even wat andere kleertjes heeft aangedaan jasjes mee en stevige schoenen aan kunnen we op weg voor een 15 minuten naar het meer.
Bij het meer aangekomen krijgen we natuurlijk veiligheids instructie een zwemvest en orders hoe te handelen als onze gids chauffeur te water raakt.
We stappen in een soort Zodiac met 70 pk erachter en gaan het meer op.
In de verte lonkt de gletcher en Mt Cook maar we maken eerst nog wat stops bij de ijsbergjes. Zeg eigenlijk maar bergen, want het zijn knappe jongens, waarvan je maar een klein gedeelte ziet, want de rest, 90 procent, ligt onder water .indrukwekkend is het wel zowel van vorm en kleur als van omvang.
We varen verder richting gletcher waarbij we tot op 300 meter kunnen naderen.
Dichterbij is te gevaarlijk omdat er op de meest onverwachte momenten enorme stukken kunnen afbreken die ook aardige golfjes kunnen veroorzaken waarbij het de vraag is of onze boot en bemanning daartegen bestand zijn.
Imponerend is het allemaal wel en we kunnen mooie plaatjes schieten omdat het toch nog steeds droog is.
Zo tegen de midddag arriveren we weer in het kamp waar de lunch wacht en de regen nu begint te vallen.
De volgende dag is zo ongeveer de laatste dag van onze vakantie , althans het Nieuw-Zeeland gedeelte dan. Het is vandaag weer een hele zit alweer zo'n 340 km om in Christchurch te komen wat weer aan de andere kant van het eiland ligt en waarvandaan we bertrekken ditmaal per vliegtuig naar Bali voor een paar dagen rust !!!
Christchurch is 5 jaar geleden getroffen door een aardbeving die een behoorlijk gedeelte van de stad verwoest heeft en dat kan je nog steeds overal zien.
Het meeste puin van de gebouwen mag dan wel geruimd zijn daarvoor id de plaats zie je hele grote open plekken midden in de stad. Die open plekken worden voorlopig gebruikt als parkeerterrein zodat het nog wat op brengt in afwachting van nieuwe gebouwen.
Er wordt overal druk gebouwd in de stad en er is ook nog een hoop restauratiewerk aan de gang , er worden dus ook overal bouwvakkers gevraagd dus als er iemand zin heeft je kan gelijk aan het werk.
Helaas valt er in de rest van de stad weinig te beleven zodat we op tijd naar ons hotel op de airport gaan want morgenochtend om 03.30 loopt de wekker af zodat we om 6.20 richting Bali kunnen vertrekken via Brisbane.