Mooi mooi mooi

We hebben een paar dagen niet kunnen bloggen omdat we veel en lang op pad zijn geweest. Na ons bezoek aan Fox Glacier hadden we een prachtige rit naar Wanaka .  Het landschap van het Zuider Eiland is veel ruiger en werkelijk schitterend. In Hokitika raakten we nog in de locale eetgelenheid met iemand aan de praat, die beloofde dat de volgende etappe van onze reis nog mooier zou worden. Dus wij vol verwachting op pad. In eerste instantie vonden we dat de man wat overdreven had, maar uiteindelijk bleek hij toch gelijk te krijgen. Als je in dit land denkt dat je het mooiste nu wel gezien moet hebben, blijkt er toch weer en mooier stuk aan te komen! Uiteindelijk komen we aan in Wanaka, gelegen aan een prachtig meer. We hebben ook geluk met het weer, want na de regen in Fox Glacier, hebben we eigenlijk allleen nog maar mooi weer gehad. Wanaka is behoorlijk toeristisch met veel jonge hippe mensen. We nemen een biertje en wijntje op een terras en zien en een wat verlepte dame met drie Chihuahua's langs komen. De eerste keer kunnen ze nog zelf lopen (de dame, met mannelijke aanhang die een van de Chihuahua's mag vasthouden, komt minstens drie keer voorbij zodat iedereen haar en haar hondjes goed kan zien), maar de volgende keren liggen ze met z'n drie"en op een rijtje in haar armen.
Later op de avond gaan we een hapje eten en raken in gesprek met onze ober. Een jonge Italiaan, die een jaar in NZ woont en werkt. Dat blijkt hier voor jongeren een makkie te zijn. Je hebt alleen een bankrekening nodig een belastingnummer en een cv. Hij vertelde ook dat je hier maar 150 kiwi dollars betaalt voor een jaar ziektekostenverzekering!
Van Wanaka vervolgen we onze reis naar Te Anau. Ook weer prachtig aan een meer gelegen en eigenlijk een soort verzamelplaats voor mensen die de diverse fjorden willen bezoeken. Van de uitbater van een Cafe waar we stoppen voor koffie krijgen we het advies om niet met eigen vervoer naar Milford Sound te gaan. Niet alleen omdat we weg er naartoe zo mooi is, maar ook omdat het gevaarlijk is. Mensen letten tijdens het rijden niet meer op de weg en er gebeuren daarom veel ongelukken. We boeken dus een bus voor de volgende dag met panoramaramen en ook nog ramen in het dak. Dat moet wat worden!
We moeten al vroeg uit de veertjes, want de bus komt ons om half acht ophalen. Even denken we dat het helemaal mis is gegaan, want we zien de bus aankomen (we worden opgehaald bij ons hotel), maar die rijdt voorbij. Gelukkig komt het goed, want een kwartier later komt de bus er weer aan. 
Het eerste deel van de rit denken we dat we met Kiwi-chauvinisme te maken hebben gehad. Het landschap is wel aardig, maar we hebben mooier gezien. Wat niet helpt is dat het weer grijs en grauw is. Maar...op een gegeven moment komen we een pas over en is het ineens helemaal blauw en krijgen we het eerste spectaculaire uitzicht te zien. Hoge bergen met heel stijle wanden en overal watervallen. De toppen zijn bedekt met eeuwige sneeuw. Even daarna gaan we een tunnel in van 1276 meter , lijkt niet zo lang maar als je nagaat dat ze daar in de crisis van de jaren dertig aan begonnen zijn met 3, man is dat wel een flinke klus geweest . Ze hebben dat aantal overigens wel uitgebreid naderhand maar toch heeft het wel een tijdje geduurt voor het klaar was. Toen het eenmaal klaar was hebben ze tot op de dag van vandaag ook niets meer aan de tunnel gedaan, zodat met het hedendaagse verkeer het een krappe bedoening is en er maar verkeer van 1 kant tegelijk door kan en onze bus er maar nauwelijks doorheen kan. Toch heel aan de andere kant gekomen met dezelde mooie uitzichten op bergen sneeuw en wilde rivieren.
Uiteindelijk komen we in de haven van de Milford sound waar het een giga drukte is want  het is net als met de rondvaarten en de molens; iedereen wil het meemaken. Leve de tourist!
We schepen dus in met nog een man/vrouw/chinees/japanner; allen gewapend met camera en verlaten de haven. We varen in een zeeengte vergelijkbaar met een fjord met aan de kanten stijle rotsen van soms wel 700 meter hoog, begroeid met bomen en struiken en veel watervallen. Het wordt een tocht met veel oh en ah en geklik van camera's en dit allemaal onder een stralende zonnehemel en het gebrom van vele vliegtuigjes en helicopters die allemaal rondvluchten maken, want behalve een zeehaven is er ook een giga drukke luchthaven met wel zo'n 400 vluchten op een topdag. schiphol is er niets bij.
Na de boottocht gaan we weer met zijn allen gezellig de bus in om de terugtocht te aanvaarden die wat langer gaat duren omdat we diverse foto en plasstops maken op de daartoe geeigende plekken. We kunnen de waterfles ook nog even vullen met echt glaciér water. Beter is er niet en het is gratis natuurlijk.
Uiteindelijk zijn we zo rond 5 uur weer in ons motel en gaan we in de lokale pub nog een kleine versnapering en een flinke maaltijd gebruiken om de dag net als deze aflevering af te sluiten.